Prac zasługujących na uhonorowanie jest w tym tygodniu kilka. Jako że wszystkie grupy średnie spisały się na medal, rysując świetny materiał przygotowujący do anatomii głowy — prezentujemy najciekawsze prace !!! Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z pracami grup średnich, które zbiorowo uzyskują w tym tygodniu tytuł PRACY TYGODNIA... myślę, że nawet MIESIĄCA... Analiza czaszek jest praktycznym wstępem do portretu, rysunku postaci z natury oraz świetnym ćwiczeniem w rysunku przestrzennym.
W jakim stylu uczy prowadzący ? Jak będę uczony rysunku żurnalowego ? Mogę dostać próbkę, jak będę to rysował ? To częste pytania osób, które zainteresowane są działaniami w kierunku rysunku żurnalowego. Odpowiedź nie jest bezpośrednia ani łatwa. Rysunek żurnalowy ma oparcie w tzw. rysunku klasycznym. Jeżeli chcesz rysować interpretacje żurnalowe, musisz nauczyć się prawidłowo budować, postać i poznać podstawowe założenia anatomii.
Z początkiem roku szkolnego powzięte zostało postanowienie, iż w każdym tygodniu będziemy publikowali najlepszą pracę wykonaną w tym okresie. W tym tygodniu za najciekawszą uważam pracę Justyny Pianki - "improwizację" do skał Ivana Shiskina w klimacie fantasy. Praca przedstawia skały klasycznego rosyjskiego autora, wykonane w pierwszym planie z lewej strony. Dopełnieniem do skał jest wojownik na gadzie, miasto w kanionie oraz chorda wojów (prawdopodobnie orków).
Siadasz przed pustą kartką na (zajęciach rysunkowych lub w domu) i zastanawiasz się jak "to" narysować, aby było genialnie wymyślone, świetnie skomponowane i narysowane idealnie z punktu widzenia technicznego... I to jeszcze szybko, bo czasu mało. Masz pustkę w głowie... Wiesz przecież, że nie spełnisz swoich oczekiwań... TO PO CO TO W OGÓLE RYSOWAĆ ? Lepiej zrobię coś innego.
Serdecznie zapraszam do prześledzenia kroków powstawania pracy Akwarelowej — Bazylika Św. Stefana. Osoby, które mają doświadczenie w malarstwie akwarelowym i rysunku zapraszam do namalowania tego tematu. Etapy: il. 1. Szkic ołówkowy wykonany z natury. Kadr i kolorystyka dobrana została przy pomocy analizy zdjęć i prostych narzędzi występujących w smartfonie.
Jako że człowiek uczy się przez całe życie, po powrocie z tegorocznego pleneru w Budapeszcie mam kilka ważnych obserwacji. Z kilkoma mocno zaawansowanymi osobami zastanawialiśmy się nad sukcesami bądź porażkami plastycznymi osób uczestniczących w plenerze. Jak to się dzieje, że osoby tak samo zdolne i posiadające taką samą ilość informacji potrafią tworzyć w warunkach działań "poważnych" (np. plenerowych) na kompletnie inny poziomie ?
W tym artykule dotyczącym pracy nad świadomością ciała, z punktu widzenia rysunku, zajmę się dwiema sprawami. Na pierwszy rzut oka nie są ze sobą powiązane, ale po bardziej dogłębnej analizie – tak. Pierwszy temat – budowanie detalu, praca nadgarstkiem i palcami. Drugi temat – praca oczami. Układ dłoni Przy budowaniu detalu rysunkowego skupiamy się na pewnej części pracy. Pracujemy na niewielkiej powierzchni kartki, chcemy być bardzo skrupulatni i dokładni.
Dzisiaj ograniczę się do zaprezentowania prostego, niezwiązanego z żadnymi kosztami ćwiczenia poprawiającego pewność i stabilność kreski. Oparte jest na moich własnych doświadczeniach. Podczas lekcji rysunku często korzystam z tablicy. Rysowanie na tym medium wymaga zaangażowania całej ręki i "szerokiego gestu" - pamiętam, że w moich początkach już po kilku minutach czułem mięśnie ramienia i musiałem odpoczywać.
